Nieuw begin
In 1947 werd de kiel gelegd van de 215II, zoals het oorspronkelijke bouwnummer 215 nu werd aangeduid. Het voor en achterschip van de 215 werden gebruikt voor de 215II, het middenschip werd nieuw gebouwd. De Prins Bernhard werd voorzien van vier zevenciinder Schelde-Sulzer-dieselmotoren (580 APK, 375 omwentelingen per minuut) die via één tandwielkast met de voor- en achterschroef verbonden waren.
Ook na de oorlog zat het niet mee met de bouw van de nieuwe veerboot. Wegens een groot tekort aan materiaal kon de veerboot pas op 19 november 1949 te water worden gelaten. Oorspronkelijk ging men er vanuit dat de Prins Bernhard al in januari 1950 in de vaart kon worden gebracht. De afbouw ging alleen niet zo snel als volgens planning. Daarom werd de nieuwe veerboot pas op 5 mei 1950 overgedragen aan de PSD, een jaar later als zusterschip Koningin Juliana.
Algemeen
Bouw
IMO-nummer:
Brandmerk:
Werf & bouwnummer:
Afmetingen
Lengte:
Breedte:
Diepgang:
Waterverplaatsing:
Snelheid
Max. snelheid:
Dienstsnelheid:
1 mijl per uur is 1,852 km/u
10 mijl per uur is 18,52 km/u
Uitleg Eenheden
Een losse eenheid staat gelijk aan een personenauto.
In de vaart
Jarenlang deden onderhielden de Prins Bernhard en de Koningin Juliana de dienst tussen Vlissingen-Breskens. Na acht jaar kwam echter de Prinses Beatrix in dienst. De Prins Bernhard en de Koningin Juliana werden tot reserveboot gedegradeerd. De Bernhard kwam daarom vrij en voer geregeld op Kruiningen-Perkpolder.
In de zomer van 1962 werd besloten de veerboot te verbouwen in de winter. Door de verbouwing werd de doorrijhoogte verhoogd zodat ook grotere vrachtwagens konden worden overgezet. De verbouwing werd uitgevoerd door De Schelde in Vlissingen. De veerboot werd eerst ontdaan van de gehele bovenbouw, waarop de romp in doormidden werd gezaagd. In het midden werd een nieuw stuk romp met een lengte van 13 meter geplaatst. In het voorjaar van 1963 werd de veerboot afgebouwd.
38
foto’sVerbouwing
Van het gestroomlijnde uiterlijk van de veerboot bleef vrijwel niets over. Gekozen werd voor een open ontwerp, meer in de stijl van de Dordrecht en de Prins Hendrik . Door dit ontwerp konden ook gevaarlijke stoffen veilig worden vervoerd. Wél werden de oude stuurhuizen hergebruikt, na de verbouwing een van de weinige onderdelen waaraan nog iets van de oorspronkelijke veerboot te herkennen was.
In mei 1963 kwam de verbouwde Prins Bernhard weer in dienst. De veerboot was hard nodig op Kruiningen-Perkpolder waar een groot capaciteitstekort ontstaan was. Ook na de komst van de twee dubbeldekkers bleef de Prins Bernhard geregeld bijvallen op de veerdienst.
De vrijwilligers van PSDnet.nl staan klaar voor rondleidingen in Vlissingen.
1985: oude tijden herleven
In 1985 was de laatste grote taak voor de Prins Bernhard weggelegd. Samen met de Koningin Juliana moest de veerboot nog een aantal maanden de dienst onderhouden tussen Vlissingen-Breskens. Omdat de aanleginstallaties moesten worden aangepast voor de komst van de eerste dubbeldekker daar, konden er een aantal maanden geen veerboten afmeren. Aangezien de Prins Bernhard en de Koningin Juliana eigen, kleinere fuiken gebruikten ondervonden zij geen hinder van de verbouwingen. De Prins Bernhard was nog één keer de dienstboot op Vlissingen-Breskens tussen 19 februari en 15 mei 1985.
Gevolg van de inzet van de twee oudste PSD-veerboten waren enorme vertragingen veroorzaakt door de kleine capaciteit van de veerboten en het maximale gewicht van voertuigen van 3500kg. Ook werd de veerdienst in deze periode geplaagd door defecten aan de oude fuik. Hierdoor moesten zelfs vissersschepen op eigen initiatief de gestremde veerdienst overnemen. De Prins Bernhard kampte zelf ook met enige problemen door de langdurige inzet. In april raakte de veerboot enige tijd stuurloos op de Westerschelde, maar dat probleem werd al snel weer verholpen.
Op 15 mei nam de Prinses Margriet de taak als dienstboot weer over van de Prins Bernhard op Vlissingen-Breskens. De veerboot werd afgemeerd bij de PSD-werkplaats in de Binnenhaven in Vlissingen. De Prins Bernhard vertrok weer naar Kruiningen, waar de veerboot als reserveboot dienst deed. De veerboot maakte plotseling water waarna het schip grondig onder handen werd genomen en geinspecteerd werd. Provinciale Staten hebben eind november 1985 de Gedeputeerde Staten van Zeeland gemachtigd de schepen Koningin Juliana, Prins Bernhard en de Prinses Irene te verkopen voor een bedrag van vier miljoen gulden.
Verkoop
In juli 1986 werden de Prins Bernhard en de Koningin Juliana verkocht. Op papier werd de Bernhard verkocht aan Johnson Ferries Company Ltd. op het Engelse Isle of Man, maar het bedrijf Intershitra nam na de verkoop de veerboot vrijwel direct over. Twee Scheldepoort sleepboten haalden de Bernhard op in Kruiningen en brachten de oude veerboot naar de Binnenhaven in Vlissingen.
Intershitra, die de twee veerboten voor puur speculatieve doeleinde had opgekocht had een maand een ligplaats voor de twee boten gereserveerd in Vlissingen. De Prins Bernhard maakte meer kans om verkocht te worden aangezien de veerboot vier ongedeelde motoren had, in tegenstelling tot de gedeelde motor van de Koningin Juliana.
Naar Malta
Uiteindelijk werd de Prins Bernhard in het voorjaar van 1987 verkocht door Intershitra aan Gozo Channel & Co Ltd op Malta. De veerboot werd omgedoopt tot Cittadella en vertrok op 5 maart op eigen kracht naar het eiland in de Middellandse Zee, welke bereikt werd op 26 maart. Op Malta begon de PSD-boot aan een tweede leven als veerboot. Vanaf 7 mei werd de Cittadella ingezet op de dienst Cirkewwa-Mgarr.
Cirkewwa is een veerhaven op het eiland Malta, Mgarr ligt op het naburige eilandje Gozo. Ook de Dordrecht en de Prins Hendrik voeren bij dezelfde rederij. De oude Prins Bernhard kan gezien worden als de opvolger van de Dordrecht. Toen Gozo Channel & Co in 1992 twee andere Nederlandse veerboten kocht, namelijk de Marsdiep (1964) en de Texelstroom (1966) van de TESO waren de dagen geteld voor de Cittadella.
38
foto’sTot begin 1995 heeft de Cittadella gevaren, maar toen in april 1995 de twee oude TESO-veerboten in dienst kwamen tussen Cirkewwa en Mgarr was het gedaan voor de Zeeuwse veerboten op Malta. De Cittadella werd omgedoopt tot Citta en opgelegd. In 1997 is de veerboot verkocht aan Izzet Sari in Aliaga, Turkije. Daar is de veerboot uiteindelijk gesloopt.
Foto’s PSD-koplader Prins Bernhard
Bekijk alle Zeeuwse foto’s van de PSD-veerboot Prins Bernhard (1950) op de fotopagina.