Op de avond van zaterdag 31 januari 1953 was het al aardig aan het stormen in Zeeland. De zijlader Koningin Emma was ’s avonds op weg van Terneuzen naar Hoedekenskerke. Daar aangekomen werd de veerboot hard tegen de ponton gesmeten, juist op het moment dat J. Leijs klaar stond om de trossen aan te nemen. Door de klap viel hij in het water en met veel moeite lukte het na tien minuten om hem uit het water te halen. Een reanimatiepoging van de ter plaatse gekomen dokter mocht helaas niet meer baten.
De veerboot was inmiddels naar de andere kant van de haven van Hoedekenskerke gedreven en liep daar tegen glooiing. Met veel moeite kon men weer loskomen van de wal, de storm hield hevig huis in de kleine haven. De kapitein van de Koningin Emma besloot daarop terug te keren naar Terneuzen. Hij kon echter niet meer aanmeren en zijn bemanning terug aan boord nemen.
Met slechts de stuurman als bemanning werd tijdens het hoogtepunt van de storm met windkracht 10 koers gezet naar Terneuzen. Daar kwam de boot veilig aan.
Verderop, in Kruiningen was de Prins Hendrik van Perkpolder terug naar Kruiningen gevaren en in de fuik afgemeerd. De bemanning probeerde met man en macht de veerboot in de fuik te houden, menig trossen werden gebruikt om de boot extra vast te leggen. De storm werd alsmaar heviger en het water steeg hoger tot de dijkcopoures het begaven. De motoren van de Prins Hendrik draaiden op volle toeren om te zorgen dat het schip in de fuik bleef. Steeds meer trossen knapten en de veerboot lag inmiddels scheef in de fuik toen het water begon te maken. De bemanning van een tanker kon wel nog aan boord worden genomen voordat deze door het gat de polder in verdween.
Hierna sloeg ook de Willemsdorp los en dreef de boot de overstromende polder in. Voorbij de Prins Hendrik dreven mensen op waarschijnlijk huisraad, slechts zwemvesten konden hen worden toegeworpen gezien het aan boord nemen mislukte. In de vroege morgen van 1 februari zag men kans om met de Prins Hendrik naar Perkpolder te varen en daar veilig aan te meren.
Op 15 februari werd een poging gedaan de Willemsdorp te bergen, pas op 19 februari lukte dit. De veerboot werd hersteld en ging later bij de RTM varen als Zijpe.
© Collectie Rijksvoorlichtingsdienst
Lees hier deel 2.
